ආයුබෝවන්! (The English version is given below)
මේ තියෙන්නේ මගේ පළමු ඇක්‍රිලික් පින්තාරුව. මේ නිර්මාණය කළේ 12' x 12' කැන්වස් එකක.
මේ වැඩේටනම් වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ. මුලින් පසුබිම් වර්ණගන්වලා, එය වේලුනාට පස්සෙ, කළ දෙකයි, බූමරංගයයි, සමනළයයි, ඉරයි සිතුවම් කලා. ඒ සියල්ලක්ම සිතුවම් කලේ එක් එක් ප්‍රමාණයේ තිත් සමුදායකින්. තිත් වලින් හැඩ තල නිර්මාණය කරන අදහස මට ආවේ ඕස්ට්‍රේලියාවේ ආදිවාසී ජන කොට්ටාසයක් වන ඇබොරිජිනල් වරුන්ගේ සිතුවම් වලින්. තිත් සහ නොයෙකුත් හැඩතල භාවිතයෙන් ඔවුන් ඉතාමත් අලංකාර නිර්මාණ කරනවා. ඔවුන් නිරූපණය කිරීමට තමයි මම බූමරංගයක් මේ නිර්මාණයට එකතු කලේ. කළ දෙක තමයි මට ප්‍රධාන වශයෙන්ම සිතුවම් කරන්න ඕනි උනේ. මේ සිතුවම කරනකොට මට මතක් උනා අපි පොඩි කාලෙ චිත්‍ර ඇඳපුවා. ඒ දවස්වල අපි ඇඳපු හැම චිත්‍රයකම ලස්සනට ඉර පායලා තිබුනා. ඉතින් ඒ මතකයන් අවදි වූ නිසා, මේ චිත්‍රයෙත් ලස්සන ඉරක් පායලා තියෙනවා නම් හොඳයි කියලා හිතුනා. කොහොම නමුත් ඉරක් නම් පායලා තියෙනවා, ලස්සනක් නම් නෑ. සමනලයෙකුත් හිටියොත් හොඳයි කියලා හිතුනා නිසා, සමනලයෙකුත් තිත් කරල දැම්මා.
මේ සිතුවම ගැන මොකද හිතෙන්නේ? මම දන්නවා මේකෙ අඩුපාඩු ගොඩාක් තියෙනවා. පසුබිම ගැන කථා කලොත්, පසුබිම් වර්ණ පැතිරීම ඒකාකාරී නෑ, තැනින් තැන වර්ණ කැටි වෙලා, සමහර තැන් ලාපාටයි, මසමහර තැන් අඳුරුයි. පින්සල් පාරවලු පේන්න තියෙනවා. මගේ මිතුරිය ආංචල් නම් කීවේ පින්සලට තීන්ත ටිකක් වැඩිපුර අරගෙන, හරහට හෝ ඇල අතට, මැද නවත්වන්නෙ නැතිව එකම පින්සල් පාරකින් තීන්ත ආලේප කරන්න කියලා. එහොම නැතුව මග නැවැත්තුවොත්, එතන තීන්ත කැටියක් එකතු වෙලා, කැටිගැහෙනවා කියලා. මේ චිත්‍රයේ තියෙන ප්‍රධාන නොගැලපීම නම්, පසුබිම් වර්ණය බෙහෙවින් අඳුරු පැහැ නිසා හැඩතල ඈතට අඳුරන්න අපහසු වීමයි. මේ වගේ අඩුපාඩු තව බොහොමයක් ඇති, ඒවා මට පෙන්නලා දෙන්න, ඒවගේම, ඒවා හදාගන ක්‍රමයක් දන්නවානම් ඒවත් කියලා දාන්න.
මට, ඇක්‍රිලික් වර්ණ ගැනත්, තෙල් සායම් ගැනත්, පළමු දේශනය දුන්නේ මගේ මිතුරු සෝරෝ ගුප්තා. ඉතින් මම කැමතියි මේ වෙලාවෙ එයාට නැවතත් මගේ ස්තුතිය පුද කරන්න, මට දුන් සහයෝගයට.
ස්තුතියි.
Welcome
This is my first acrylic paint on canvas (12'x 12'). First of all, I would like to thank my first teacher Sourav Sengupta whom I learned about acrylic and oil paintings.
I wanted to make a simple painting with some objects in a plain background. So I painted two pots, a boomerang, a butterfly, and the sun. Every object in this small painting is painted with several sizes of dots. After watching several aboriginal artworks, I though it's not difficult, so I want to make a one as well. They make masterpieces which are very diligent with dots and shapes. Since this artwork is influenced by aboriginal arts, I drew a boomerang to represent them. Beside the main objects (two pots), I dotted the sun and a butterfly to make it less sparse.
What do you think about it? I know there are lots of defects and mistakes all around, especially in the background and even in the objects. When talking about the background, color smudging is so poor, some places are light and some places with dark dots, even the brush strokes are visible. My friend Anchal, suggested me do draw a full stroke from left to right or in a diagonal direction without a stop in between. The second thing she mentioned is to apply few layers. Thanks, Anchal I will keep them in the mind. Can you please point out the mistakes and defects you can find too and give me some suggestions to overcome them? I really appreciate it.
Thanks.
ආයුබෝවන්! (English version is given bellow)
මේසැරේ අපූරුවට පිපුණු මල තමයි මගේ ආදරණීය මිතුරිය, ආංචල් සරීන්. මම කාර්‍යාලයට (ඕස්ට්‍රේලියාවෙ) ආවට පස්සෙ, මුලින්ම මාර්ක් (මගේ ඇදුරු තුමා) මට අදුන්නලා දුන්නේ ආංචල් සහ ශාන්තනු. එයාලා මගේ යාළුවෝ උනා. ඒ කොහොම වෙතත් මම ආංචල්ට වඩාත්ම සමීප උනේ මගේ උපන්දිනය දවසේ. එයා මගේ උපන්දිනේ දවසේ මාව ගොඩාක් සතුටින් තිබ්බා. එයා ගොඩාක් හොඳ ගතිගුණ තියෙන කෙනෙක් කියලා මම දැනගත්තෙ එදා.
අපි දෙන්නම අපේ ආචාර්‍ය උපාධියෙන් උත්තර හොයන්නේ එකම ප්‍රශ්නයකට. නමුත් ක්‍රම දෙකකට; එයා ප්‍රායෝගිකව, මම සංඛ්‍යාත්මකව. ඉතින් අපි දෙන්නා නිතරම වගේ දවස ගෙවන්නේ එකට. ඉතින් මම ආංචල්ට දිනෙන් දිනම ලං වුනා. ඒත් එක්කම එයාගෙ හොඳ ගතිගුණ ගොඩාක් දැන ගන්න පුළුවන් වුනා. එයා ගොඩක් කාර්‍යශීලී කෙනෙක්, ඒ වගේම නිතරම ලස්සනට හිනා වෙලයි ඉන්නෙ. එයාගෙ මම දැකපු විශේෂත්වය නම්, එයාගෙ ලඟ ඉන්න අයට එයා ගොඩාක් ආදරෙන් ඉන්න එක ඒවගේම ඒ අයට විශේෂ සැලකිල්ලක් දක්වන එක. එයා මට ගොඩාක් උදව් කරලා තියෙනවා. එතින් මේ චිත්‍රය ඇන්ඳ එයාව සතුටු කරන්නයි.
මම කාර්‍යාලයේදි ජංගම දුරකතනයෙන් ගත්ත, එයා පැත්තක් බලාන ඉන්න මේ පින්තූරෙ තමයි මම මුල් කරගත්තෙ මේ චිත්‍රය අඳින්න. බලන්නකෝ මේ සැරේ මම කොච්චර සාර්ථක වෙලාද කියලා.
මට පුළුවන් උපරිමයෙන්ම මම උත්සාහ කලා එයාගෙ ලස්සන මැකෙන්නෙ නැති වෙන්න චිත්‍රෙ අඳින්න. මම හිතනවා සෑහන දුරට හොඳින් ඒයාව චිත්‍රයට නගන්න පුළුවන් උනා කියලා.
මේ චිත්‍රයේ මම වැඩිපුරම සතුටු ඇහි බමට. පැන්සල හොඳට උල් කරලා, ඇහි බැමේ තියෙන රෝම කූප එක එක වෙන වෙනම ඇන්ඳා. ඒකෙන් හරි ලස්සන නිමාවක් ගන්න මට පුළුවන් උනා. එයාගෙ නාසය ගැනත් සතුටුයි. හොඳ තාත්වික බවක් තියෙනවා නේද? සුන්දර සිනාවකින් සැරසුණු මුඛය සිතුවම් කරද්දි මම ගොඩාක් පරිස්සම් උනා. ඉතා සියුම් ලෙස ඇගේ දත්, විදුරුමස, සහ තොල් වර්ණ ගැන්වූවා. දත් පෙනෙන්න තියෙන මුඛයක් සිතුවන් කරන එක හරිම අපහසු කාර්‍යක්. මන්ද යත් එක් එක් දත වෙන වෙනම අධ්‍යනය කර, ඒවාගේ හැඩය සහ ප්‍රමාණය ඒවිදියටම තිබෙන ආයුරින් ඒවා සිතුවම් කලයුතු නිසා. උඩු ඇන්දේ දත් දීප්තියෙන් වැඩියෙනුත්, යටි ඇන්දේ දත් ටිකක් අඳුරු ගතියෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ වගේම කටේ කොන් දෙක වඩාත් අඳුරු ගතියෙනුත්, යටි තොලේ මැද හරිය දීප්තිමත් ගතියකිනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒවගේම විදුරුමහ තොලට වඩා අඩු වර්ණයෙන් යුක්තයි. විදුරුමහේ ස්වභාවය තොලට වඩා ගොඩක් වෙනස්. මම හිතනවා මේ සිතුවමේ ඒ වෙනස මනාව පිළිබිඹුවෙලා තියෙනවා කියලා.
ආංචල්ගේ ඇදුමත් මනා ලෙස සිතුවම් කරන්න පුළුවන් වුනා. මුල් කාලයේදි ඇදුම අඳින එක මට ටිකක් අපහසු උනේ, එහි ස්වභාවය ගැන නිසි අවබෝධයක් නොතිබුනු නිසයි. ඒ නිසා මම ඇදුම් වල ස්වභාවය පිළිබඳව ගොඩාක් අධ්‍යනය කලා. ඇදුම් වල නැවුම් සිතුවම් කරන්න පුහුණු වුනා.
චිත්‍රය ගැන කියන්න තවද් දෙයක් තියෙනවා. මේ චිත්‍රය හරි ඉක්මනට මට ඇඳගන්න පුළුවන් උනා. ඒත් ඒක ඇඳලා බලද්දී ඒ රූපය ආංචල් වගේ පේන්නෙම නෑ. මට හෙන අවුල්. මම ගොඩක් බය උනා, දැන් මොකද කරන්නේ එයා වගේ ආවෙ නැත්තං කොහොමද මම මේක එයාට පෙන්නන්නෙ???? මගේ සිතුවම මේසෙ උඩ තියලා මම ඒකදිහා බලාගෙන හිටියා, ගොඩාක් වෙලා. ඒතකොට මට තේරුණා එයාගෙ මූණ ටිකක දිග වැඩියි කියලා. බැලින්නං එයාගෙ යටි තොලත් නිකටත් අතර දුර සෙන්ටිමීටරයක් විතර වැඩියි. ඒක හරිගැස්සුවා විතරයි මෙන්න මේ රුපය ආංචල් වගේ පේනවා. බලන්න එකම එක මිම්මක වෙනස නිසා චිත්‍රයක් සම්පූරණයෙන්ම විකුර්ති වෙන විදිය.
සනත් මේ චිත්‍රය දැකලා කිව්වා
"ඔයාට දැන් ගොඩාක් ලස්සනට අඳින්න පුළුවන්. ඔයා ගොඩාක් දියුණුවෙලා" කියලා.
තවත් චිත්‍රයකින් හමුවෙනතුරු සැමට ජය!
ඔයාල හිතන්නෙ එයා කන්නාඩි දාන කෙනෙක්ද? දාන් නැති කෙනෙක්ද?
Welcome
The latest flower broom from apoorumal is my loving friend, Anchal Sareen. She, Shantanu and Farah are the first friends I made once I came to Australia. They became good friends of mine with time. However, Anchal became a very close friend of mine from my birthday. She did a lot of things to make me happy on my birthday, I will never forget them. I got to know what a beautiful person she is, from that day onward.
I and Anchal work on the same research problem for our PhDs. But, in two different methods, she is searching the answer practically from a water channel, while I am searching it Numerically from a computer. I mean, I am spending a lot of time with her. I discuss all kind of staff with her; personal problems, research problems, friends problems, life problems, especially the meaning of our lives, and so on. She is a nice and energetic person who loves to smile all the time. What I like most about her is her care on others. She is a kind hearted person who loves to helps others. Precisely speaking, she loves and pays close attention to the people around her. Therefore, it is very comfortable when she is around. The best gift that I can ever give her is this portrait to show my sincere gratitude.
This is the photo that I aided to sketch this portrait. Please make a comparison and give your comments on how much I have succeeded.
I put my utter effort to sketch Anchal's portrait by preserving her beautiful smile. she is a very beautiful person like a Bollywood actress. I think I could succeed.
What I like most on this portrait are the eyebrows. I used a very harped charcoal pencil to draw hair one by one in eyebrows. It gave a nice finishing to the portrait. I have tried this several times, but could not succeed like this. I like the nose as well. Isn't it so realistic? I had to pay a close attention when sketching her mouth which engraved with her pretty smile. I shaded her teeth, the gum, and lips delicately. It is a challenge drawing a mouth with teeth. Because, each and every tooth needs to be studied carefully with its size, shape, and color, otherwise the portrait becomes evil by increasing my stress level. Teeth in the upper row are usually brighter than the lower row because the lower row set underneath the upper row. The corners of the mouth are comparatively dark and the middle part of the lower lip is lighter. Moreover, the gum is lighter than the lips and its texture is different from the lips. I think the lips looks like lips and the gum looks like a gum in my portrait.
I am also happy with the Anchal's T-shirt. Earlier, I could not draw and shade cloths properly due to the lack of understanding about its nature. So, I studied it and practiced drawing clothes with foldings several times.
Oh yeah... there is another thing that I should really mention. When I first draw her portrait with a carbon pencil, it did not resemble Anchal. I was so upset about it. If it does not looks like her, how can I present it to her?????? But, there were no mistakes on her eyes or the nose or the mouth or hair. But still, it was very different from Anchal. I was about to finish it and had no clue. So I kept it on my table and gazed it for a couple of minutes. I felt like hair face looks longer. Then, I realized that the distance from the mouth to the chin was too much. It was about 1cm lengthier. Surprisingly, once I fixed it the portrait resembled the Anchal's face. See, only one incorrect measurement can destroy the whole portrait.
Sanath praised my skill on sketching. He said
"Now you can draw very nicely my love. You have improved a lot. Its impressive"
I am stopping here. My dear friend Anchal be healthier and happier!
I have a quick question for those who have not seen her. Do you think she wears specs or not?
